Samuel Beckett, Η τελευταία μαγνητοταινία του Κραπ

Photo by Γκέλυ Καλαμπάκα



[...]



Μείναμε έτσι, ακίνητοι. Αλλά από κάτω όλα κινούνταν, και κινούσαν κι εμάς, απαλά, πάνω-κάτω, αριστερά-δεξιά. (Παύση.) Περασμένα μεσάνυχτα. Δεν θυμάμαι ξανά τέτοια ησυχία. Σαν να είναι η γη ακατοίκητη. (Παύση.) Εδώ ολοκληρώνεται - (Ο Κραπ κλείνει το κουμπί, τρέχει την ταινία πίσω, ξανανοίγει το κουμπί.) - στη λίμνη, με τη βάρκα, βουτήξαμε κοντά στην όχθη, ύστερα ξανοιχτήκαμε κι αφεθήκαμε στο ρεύμα. Έμεινε ξαπλωμένη στη βάρκα με τα χέρια κάτω απ' το κεφάλι και τα μάτια κλειστά. Ο ήλιος έκαιγε, είχε ένα ελαφρύ αεράκι, και το νερό ήταν ήρεμο. Πρόσεξα μια γρατζουνιά στον μηρό της και την ρώτησα πώς έγινε. Μάζευα φραγκοστάφυλα, μου είπε. Της είπα για ακόμα μια φορά πως δεν έχουμε μέλλον μαζί, πως δεν έχει νόημα να συνεχίζουμε και αυτή συμφώνησε, χωρίς να ανοίξει τα μάτια. (Παύση.) Της ζήτησα να με κοιτάξει και μετά από λίγο - (Παύση.) - μετά από λίγο με κοίταξε αλλά τα μάτια της ίσα που άνοιγαν απ’ την αντηλιά. Έσκυψα πάνω της για να της κάνω σκιά και τα μάτια της άνοιξαν. (Παύση. Αργά.) Και με δέχτηκαν. (Παύση.) Το ρεύμα μας τράβηξε κι η βάρκα σταμάτησε μες στις καλαμιές. Λύγιζαν μπροστά στην πλώρη στενάζοντας. (Παύση.) Μείναμε ξαπλωμένοι, το πρόσωπό μου στο στήθος της και το χέρι μου πάνω της. Μείναμε έτσι, ακίνητοι. Αλλά από κάτω όλα κινούνταν, και κινούσαν κι εμάς, απαλά, πάνω-κάτω, αριστερά-δεξιά. (Παύση.) Περασμένα μεσάνυχτα. Δεν θυμάμαι ξανά-  (Ο Κραπ κλείνει το κουμπί, σκέφτεται.)

 

[...]



 

 

Το παραπάνω απόσπασμα είναι από τη θεατρική παράσταση του έργου του Samuel Beckett, Η τελευταία μαγνητοταινία του Κραπ, σε σκηνοθεσία Αντώνη Αντωνόπουλου, που παίζεται στο BIOS. TESLA Basement. Τη φωτογραφία που συνοδεύει την ανάρτηση τράβηξε η Γκέλυ Καλαμπάκα. 

Στο σκηνοθετικό σημείωμα της παράστασης αναφέρεται: «Ένα απόγευμα στο μέλλον. Ο Κραπ, κάθε χρόνο την ημέρα των γενεθλίων του, ηχογραφεί μια μαγνητοταινία με τα σημαντικότερα γεγονότα του περασμένου έτους. Πριν την καινούρια ηχογράφηση ακούει μια παλαιότερη. Στα εξηκοστά ένατα γενέθλιά του έρχεται αντιμέτωπος με τις αποφάσεις που πήρε 30 χρόνια πριν.

Χρησιμοποιώντας ένα βιντεοσκοπημένο υλικό δράσεων - όπου πρωταγωνιστής είναι ένας ηλικιωμένος άνδρας - ένας νεότερος ηθοποιός προσπαθεί να τις ανακατασκευάσει.

Οι μαγνητοταινίες του παρελθόντος ηχογραφούνται ζωντανά. Το βίντεο και η ηχογράφηση δημιουργούν το παρόν και παράλληλα ανασυνθέτουν το παρελθόν.

Οι χρόνοι αυτοί συνυπάρχουν, ο ηθοποιός συνομιλεί με την ηλικιωμένη προβολή του εαυτού του· όπως ο Κραπ - μέσω των μαγνητοταινιών - με τον νεότερο εαυτό του. Απέναντι του.

Ο Κραπ και η μελλοντική του εκδοχή καλούνται να συνυπάρξουν».




Συντελεστές παράστασης

Μετάφραση: Αντώνης Αντωνόπουλος / Δημήτρης Καραντζάς

Σκηνοθεσία / Ερμηνεία: Αντώνης Αντωνόπουλος

Ηχητική Δραματουργία: Δημήτρης Καμαρωτός

Βίντεο: Γκέλυ Καλαμπάκα

Σκηνικά / Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη

Κίνηση: Σταυρούλα Σιάμου

Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας

Βοηθός Σκηνοθέτη: Ευδοξία Ανδρουλιδάκη

Βοηθός Σκηνογράφου / Ενδυματολόγου: Βασιλική Σουρρή

Στο βίντεο εμφανίζεται ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος

 


LinkWithin

Related Posts with Thumbnails